English
Español
Ελληνικά
Cyberprzemoc polega na wykorzystaniu urządzeń elektronicznych, takich jak laptopy, komputery, tablety i telefony komórkowe, w celu dotarcia do sieci społecznościowych, stron internetowych, wiadomości tekstowych i czatów, w których sprawca może zaatakować ofiarę. Do najczęstszych metod cyberprzemocy należą
– perswazyjne lub obraźliwe e-maile i wiadomości tekstowe z pogróżkami
– Wykorzystywanie mediów społecznościowych do rozpowszechniania plotek
– Publikowanie haniebnych zdjęć lub filmów wideo dotyczących ofiary
– Tworzenie fałszywych profili w celu publikowania nieprawdziwych lub krzywdzących informacji
Cyberprzemoc to agresja psychologiczna, celowa i powtarzająca się w czasie, dokonywana przez jedną lub więcej osób wobec innych, z wykorzystaniem nowych technologii.
Liczba ofiar tego typu nękania gwałtownie rośnie. Niektóre badania wykazały, że około 2,9% młodych ludzi twierdzi, że występowało w roli dręczyciela, a 5,9% twierdzi, że było ofiarami cyberprzemocy. Ponadto 26,6% nastolatków praktykuje lub doświadcza cyberprzemocy”, a wśród ofiar 50% zna swoich agresorów”.
Odpowiedź brzmi „tak”, a molestujący nie jest jedyną osobą karaną, ponieważ „osoby postronne”, jeśli takie są, mogą być ścigane i odpowiednio ukarane za posiadanie wiedzy o tego typu przestępstwach i niezgłaszanie ich.
Osoby postronne mogą być aktywne, jeśli zachęcają i wspierają agresora poprzez wzmocnienie nękania, lub pasywne, jeśli są świadome i obserwują nękanie, ale nie interweniują, aby je powstrzymać. W rzeczywistości badania nad cyberprzemocą wykazały, że agresja zmniejsza się, a nawet zanika, gdy osoby postronne otwarcie okazują swoje obrzydzenie do nękania, potępiając i wspierając ofiarę.
To znaczy, że kiedy zapobieganie i dialog nie rozwiązują problemów cyberprzemocy, osoby dotknięte tym problemem mogą złożyć skargę karną za przestępstwa „gróźb i przymusu” lub przestępstwa „zniesławienia i pomówienia”. Wiąże się to z konsekwencjami prawnymi, takimi jak kartoteka policyjna, internowanie w ośrodku dla nieletnich i grzywny dla agresorów do 16 roku życia. Natomiast napastnicy w wieku od 16 do 18 lat mogą być karani nawet karą więzienia do trzech lat, zakazem zbliżania się i karą finansową.
Możemy zatem potwierdzić znaczenie zniesienia biernej postawy osób postronnych wobec cyberprzemocy, ponieważ, jak widzieliśmy, jest to kluczowy aspekt zapobiegania temu rodzajowi nękania. Niezwykle ważne jest również gromadzenie dowodów potwierdzających nadużycia, aby móc w radykalny sposób powstrzymać i potępić to nękanie.
Wreszcie trzeba pamiętać, że podstawą zapobiegania tego typu nadużyciom zwanym cyberprzemocą pozostaje edukacja.